Αναγνώσεις… – Σελίδα 3 – Εκδόσεις Έρμα

Χάρης Ναξάκης – Για τον τραγικό άνθρωπο (Γιώργος Σταματόπουλος, Ο χορός και ο εμφύλιος) – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Χάρης Ναξάκης Για τον τραγικό άνθρωπο (Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 18/4/2020) Ο «ήρωας» αυτού του δοκιμίου είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Ο Γιώργος Σταματόπουλος είναι ένας πρίγκιπας του τραγικού, είναι αυτοπροσώπως η ανθρώπινη κατάσταση. Ο πρώτος χορευτής, ένας άριστος χειριστής της ελληνικής γραμματείας και γλώσσας, ένας homo sapiens στις καλύτερες στιγμές του, ένας χαρούμενος Σίσυφος, ευτυχισμένος, σύμφωνα με την έκφραση του Καμί. Πώς γίνεται όμως να είσαι χαρούμενος Σίσυφος όταν η τραγική διάσταση του…

Continue reading...

Τίνα Μανδηλαρά – Η διάλυση της Ευρώπης στο Μεφίστο του Κλάους Μαν – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Τίνα Μανδηλαρά Η διάλυση της Ευρώπης στο Μεφίστο του Κλάους Μαν Δημοσιεύτηκε στη Lifo (16/3/2020) Αν ο Τόμας Μαν κατάφερε να απεικονίσει τις δύο πτυχές της Ευρώπης, την ορθολογική και την ανορθολογική, που στήριξαν τα κεντρικά της αφηγήματα, ο γιος του, Κλάους Μαν, τόλμησε να παραστήσει τη διάλυσή της: την υποκρισία των κυρίαρχων ιδεών, τα αδιέξοδα της κουλτούρας, τη ματαιότητα ενός πολιτισμού που έφτασε κάποια στιγμή στο απόγειό του για να καταλήξει στην πιο φρικτή…

Continue reading...

Σοφία Αυγερινού – Το Μεφίστο του Κλάους Μαν – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Σοφία Αυγερινού Το Μεφίστο του Κλάους Μαν Από τη στήλη “Ένα βιβλίο, μια μετάφραση” που επιμελείται η Μαρία Σφυρόερα στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ (22/2/2020) Το Μεφίστο του Κlaus Mann είναι, βέβαια, πρωτίστως, ένα μυθιστόρημα για το θέατρο και τους θεατρίνους. Μοναδική επιδίωξη και νόημα της ζωής τού πρωταγωνιστή, Χέντρικ Χέφγκεν, είναι να αφήσει για πάντα πίσω του το μικροαστικό παρελθόν του, να προσπεράσει όλους τους ανταγωνιστές και να κυριαρχήσει στη βερολινέζικη προπολεμική σκηνή, πράγμα που επιτυγχάνει –γιατί δεν…

Continue reading...

Γιάννης Αντωνιάδης – Μεφίστο (Κlaus Mann, Μεφίστο) – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Γιάννης Αντωνιάδης Μεφίστο Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Bookfeed (22/2/2020) Το Μεφίστο είναι ένα σκοτεινό και ομιχλώδες μυθιστόρημα, είναι μία καταβύθιση από μέρους του συγγραφέα σε όσα ο ίδιος βίωσε κατά την κρίσιμη περίοδο της επικράτησης της δικτατορίας του Γ’ Ράιχ. Είναι η αντανάκλαση ενός κόσμου κλεισμένου και αποκλεισμένου από μία ομάδα, μια συμμορία ανθρώπων που εξευτελίζουν, εκμεταλλεύονται και χειραγωγούν την ανθρώπινη υπόσταση. Το δράμα που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη είναι μία παράσταση κωμικοτραγική με χαρακτηριστικά τέρατος, ένας θίασος στον…

Continue reading...

Μάνος Κουμής – Όλος ο κόσμος μια σκηνή: Μεφίστο και η άνοδος του ολοκληρωτισμού (Klaus Mann, Μεφίστο) – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Μάνος Κουμής Όλος ο κόσμος μια σκηνή: Μεφίστο και η άνοδος του ολοκληρωτισμού Δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Ο Αναγνώστης (5/2/2020). Ο Γερμανός κριτικός λογοτεχνίας και φιλόσοφος Βάλτερ Μπένγιαμιν, ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας του 30’ προειδοποιούσε ότι η αισθητικοποίηση της πολιτικής, η μεταφορά του καλλιτεχνικού Ρομαντικού δόγματος «η τέχνη για την τέχνη» στην πολιτική σφαίρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά προμήνυμα πολέμου. Η θλιβερή επιβεβαίωση της πρόβλεψης δεν άργησε να έρθει όταν, πριν ακόμη…

Continue reading...

Φιλήμονας Πατσάκης – Συνομολόγηση με το κακό του ναζισμού (Klaus Mann, Μεφίστο) – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Φιλήμονας Πατσάκης Συνομολόγηση με το κακό του ναζισμού Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών (10/1/2020). Από την πρώτη σελίδα ξέρεις ότι έχεις μπροστά σου ένα κλασικό έργο. Δεν είναι μόνο η τόσο δυνατή γραφή όσο το ότι γρήγορα νιώθεις τον ίλιγγο μιας ερμηνείας που διαρκώς σου διαφεύγει. Καθώς λοιπόν συνεχίζεις να αναζητάς, να το διαβάζεις, νιώθεις έντονα ότι απευθύνεται σ’ εσένα και σε ένα διαρκές τώρα. Αυτή είναι μια γραφή που παρεκκλίνει από νόρμες και πρόσκαιρες…

Continue reading...

Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, 130 χρόνια Χάιντεγκερ (Χάνα Άρεντ, Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ είναι ογδόντα χρονών) – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος 130 χρόνια Χάιντεγκερ Δημοσιεύτηκε στο Alter Thess (20/11/2019). Η «Μεγάλη των Φιλοσόφων Σχολή» –όπως κολακεύονταν να αποκαλούν τη Φιλοσοφική Αθηνών, χωρίς συνείδηση του φαιδρού, οι ελάσσονες καθηγητές της–, είχε πάθος με τον Χάιντεγκερ. Σημαιοφόρος αυτού του πάθους, η «Φιλοσοφική Προπαιδεία», το εισαγωγικό εγχειρίδιο του Γρηγορίου Κωσταρά για το πρώτο έτος της σχολής, εξηγούσε με δημοσιογραφικό στόμφο ότι ο συγγραφέας του Είναι και Χρόνος υπήρξε ο μεγαλύτερος φιλόσοφος του εικοστού αιώνα, σε αντίθεση με τον Μαρξ,…

Continue reading...

Άρης Στυλιανού – Φόρος τιμής στον Χάιντεγκερ (Χάνα Άρεντ, ο Μάρτιν Χάιντεγκερ είναι ογδόντα χρονών) – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Άρης Στυλιανού Φόρος τιμής στον Χάιντεγκερ (Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 10/11/2019) Η γνωστή φιλόσοφος του 20ού αιώνα, Χάνα Αρεντ, γεννήθηκε το 1906 στο Αννόβερο της Γερμανίας και πέθανε το 1975 στη Νέα Υόρκη. Εκανε πανεπιστημιακές σπουδές στη γενέθλια χώρα της, όπου είχε σημαντικούς δασκάλους στη φιλοσοφία, μεταξύ των οποίων ξεχώριζε ο νέος τότε υφηγητής της φιλοσοφίας, Μάρτιν Χάιντεγκερ (1889-1976). Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί φόρο τιμής της Αρεντ στον Χάιντεγκερ, με τη…

Continue reading...

Λευτέρης Χουντουλίδης, Η σκέψη που σκέφτεται τη σκέψη της (Χάνα Άρεντ, Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ είναι ογδόντα χρονών) – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Λευτέρης Χουντουλίδης Η σκέψη που σκέφτεται της σκέψη της Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών (20/9/2019) Τι αξία έχουν οι χρονολογίες για τη ζωή των ανθρώπων; Για κάποιους σηματοδοτούν μια καταλυτική γνωριμία, τη γέννηση ενός παιδιού. Για άλλους τη συμμετοχή σε ένα κοσμοϊστορικό κοινωνικό-πολιτικό γεγονός, τη μεταστροφή του χαρακτήρα που εκτίθεται στην άβυσσο του res publica, του δημόσιου πράγματος. Τι κοινό έχουν, ωστόσο, τα παραπάνω ως προς την αξία τους; Μα το ότι εκείνη αυξάνει όσο…

Continue reading...

Λίνα Πανταλέων – Γλωσσικός σπαραγμός (Δημήτρης Τσεκούρας, Η Πόρτα) – Posted in: Αναγνώσεις..., Νέα

Λίνα Πανταλέων Γλωσσικός Σπαραγμός (Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή, 21/7/2019) Μια μέρα ο άνθρωπος της ιστορίας αποφασίζει να πετάξει στα σκουπίδια την εξώπορτα του διαμερίσματός του. Ενας ακαταδάμαστος φόβος κινεί την απόφασή του. Φοβάται ότι θα πεθάνει και κανείς δεν θα αντιληφθεί τη νεκρική μοναξιά του. Ενας άνθρωπος ήδη προ καιρού αθέατος από το περιορισμένο κοινωνικό του περιβάλλον, αγωνιά να διασώσει την ορατότητα της σορού του, το ύστατο απομεινάρι του. Την απόφασή του να…